κακοτροφώ

κακοτροφῶ, -έω (Α)

1. (κυρίως για φυτά) (ενεργ. και μέσ. και με την ίδια σημασ.) τρέφομαι κακώς

2. παθ. κακοτροφούμαι, -έομαι (για αμπέλι) έχω κακή, πλημμελή περιποίηση, μέ περιποιούνται ατελώς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -τροφῶ (< -τροφος < τροφός), πρβλ. ξενο-τροφώ, φιλο-τροφώ].